İçimde uçuşan kelebekler bir kalbine konsaydı
Ah ah o güzel gözlerin bir kez bana içten baksaydı
Görmek başka bir şeydi gönlün bende olsaydı
Diyemem ki çok sevsen de beni yollarımız bir çıksaydı
Elimde bir tek bir tek gerçek sevgim kaldı
Yeşile çalar bazen öylesine açıldığında eşsiz göz kapakların
Bir fotoğraf karesine yansımış deniz mavisi bakışların
Bir buse konar yavaş yavaş kirpiklerin değince kapattığın
Ben şimdi o anı nasıl unutayım
Elimde bir tek bir tek kaldı not kağıdın
Boynumun kıvrımında hissettiğim saçlarım
Dokusuna vardı alt ortası kesik dudağının
Öylesine kokusunu çekerken aldığın solukların
Hissiyatını hatırlıyorum sanki şu an o andayım
Elimde bir tek bir tek kaldı paketi çikolatanın
Öylece sustuk sanki bir daha yaşanmayacak aşkın
Seyir defterini doldururken görünmez akşamların
Ekrana yansıyan bir tür yabancı programı
İzlerken sanki varlığımızı unutmuştum öyle sandın
Elimde bir tek bir tek unutma beni çiçeğin kaldı
Oysa içimde olmayacağını bildiğim yarının
Hüznü ile savaşırken bir yanım
Sen sessizce öylece dur istedim yanındayken kollarının
Omzum düşmesin göğsünden içimde ur olmasın
Elimde bir tek bir tek papatya kaldı kurutmadığım
İstedimki hep öyle öylece bir arada kalalım
En iyi başardığımız şey bir arada olmaktı
Öyle sanmamıştım öyle olduğunu görüyordum yine de
Ben olamadım hiç senin bir parçan bir yarın
Elimde bir tek bir tek kaldı mesajların
Ne soluduğumuz o hava unutur ne de o şehir bizi
Ne o park unutur ne de o bank bizi
Ne o kafe unutur ne de o çardak bizi
Ne o kahverengi örtülü kanepe unutur ne de o siyah tül bizi
Ne o asansör unutur ne de o iki tekerlekli tahta masa bizi
Yürüdüğümüz o yollarda vardı izimiz
Sen sanıyorsun ki varlığını unuttum senin
İçimde onca açtırdığın bahardan sonra bu kış üşütür mü beni
Elimde kalmış olsa da bir tek bir tek senim
Elimde kalmış olsa da bir tek bir tek benim
Sen bizi şimdi unutsan ne fark eder ki
Merve Koçak