Barış dümeni savaşa bırakmış belliki.
İnsanlarımız olmuş savaşa tiryaki.
Hep bir kargaşa ama çabalar afaki.
Yurtta sulh cihanda sulh eskidendi.
Bahar kokusu,çocuk sesi,çiçek ve leylaklar.
Şimdi her yer ceset kokusu,ağıt sesi,silah ve düşmanlar.
Durun artık durun çocuklar ağlıyor.
O eski bahar nerede her yer ceset kaynıyor.
Anaların ağıtı kulağımdan gitmiyor.
Yavrusunu kaybedenler ölüm yolu arıyor.
Kiminin cesedi tek parça bulunmuyor.
Durun artık durun çocuklar ağlıyor.
Gördüklerimi kafamdan nasıl sileceğim?
Yerdeki o kanları unutup devam mı edeceğim?
O insanlar ağlarken ben mi güleceğim?
Durun artık durun çocuklar ağlıyor.
Babası evladının cansız bedenini taşıyor.
Gençler zaten öksüz kalmış birde yetim kalmamak için çalışıyor.
Bir köşede ana ağıt yakıyor içi yanıyor.
Durun artık durun çocuklar ağlıyor.
Birileri sesimi duyuyor musun diyor.
Bağaracak gücüm kalmamış ki bilmiyor.
Duyuyorsan bir yere vur ses ver diyor.
Ölüm kokusu beni çağırıyor.
Durun artık durun çocuklar ağlıyor.
Tam 3 gün 6 saat enkazda durdum.
İlk defa karanlıktan korktum.
Her yerde çığlık sesleri duyuluyor.
Durun artık durun çocuklar ağlıyor.
Ayağım sıkışmış canım yanıyor.
Elime tavan düşmüş kimse bilmiyor.
Normalde her anne diye bağırdığımda yanıbaşımda olurdu.
Şimdi bana anam bile bakmıyor.
Hatta şimdi sesi bile çıkmıyor.
Durun artık durun çocuklar ağlıyor.
Adıyaman,Diyarbakır,Adana
Gaziantep,Kilis,Malatya
Osmaniye,Elazığ,Şanlıurfa
Hatay ve Kahramanmaraş
Size söz veriyorum gardaş.
Ne unutacağız!
Ne unutturacağız!
En kısa zamanda tekrardan var olacağız.
Sıla AKIN