Yarınım yok biliyorsun
Bu gece mahşere üç heceyim ,
Kapıda bekleyen bekçisiyim celladımın.
Ölümle yıkamışsa beni arzular ne fark eder
yalnızlık ezgisiyse benimseyip sinesine çeken beni
Giderim.
Koyu histeri anlatılanlar ,duyulanlar. uçusanlar var beynimin duvarlarında
Ahlar da vah edilenler de kanar sonsuz sükütta .
Bu susuşlar alamet değildir günlerime
Sinsi gibi işler ilmekleri şaşmadan damarlarıma.
Zehirimi bilirim ancak nedir iyi edecek beni ,
Soküp atacak bedenimden kefenimi
Düşlerim ,düşerim.
Zemheri olunca ayaz çöker aniden
Göremem önümü ,bulamam kendimi ben .
Gömülür yorgan altına kaç kat bilinenler .
Ağlar ardından biriken bilinmeyenli gibi unutulup gidilen yaşanmış hengameler.
Rıhtımda uzanan boyluca bir al sandal
Eşlik eden;
Donuk mavi, yanık rûzgar .
Doluşurlar ayaklarına günün eteğinin ,
beklenenleri gibi .
Terk eder herkesi
En iyi bildikleri.
Beyza